De Keuze Van … Dré

Dré vertelt: “In 1967 was ik 14 jaar. Als gevolg van een verwaarloosde griep, heb ik toen 3 maanden in het ziekenhuis gelegen. Drie maanden van volledig rust houden. Het enige wat ik kon doen was lezen: de hele Arendsoog-serie heb ik verslonden. En verder kon ik naar de radio luisteren…..  In het ziekenhuis was er slechts keuze uit 3 zenders: Hilversum 1, Hilversum 2 en de ziekenhuis-radio. Het was in die tijd dat ik muziek heb leren luisteren én waarderen.
Eenmaal weer thuis wilde ik het liefst ook de hele dag door naar muziek luisteren; maar we hadden alleen maar zo’n grote Philips-radio uit de jaren ’50 in de keuken staan. Echter, op de boerderij waren er voor mij maar weinig werkzaamheden binnenshuis   🙄 ….

In die tijd was het niet vanzelfsprekend dat je van je ouders een draagbare radio cadeau kreeg. Wat wel kon, was er zelf voor werken en sparen. En een nieuwtje voor die tijd was dat je voor een kleine transistor radio kon sparen via de ‘emmertjes’ op de verpakkingen van Persil wasmiddelen. Om de benodigde spaarpunten sneller bij elkaar te krijgen, klopte ik aan bij de buren ‘Moeke Nellen’ en die van ‘Boems’. Immers, Persil was hét gangbare wasmiddel destijds.
Na een vragenrondje in de buurt had ik al snel voldoende emmertjes verzameld en kon ik de radio voor 25,- gulden kopen. Een heel bedrag in die tijd!!

Vanaf dat moment vergezelde de radio me steeds gedurende de hele werkdag! Zo droeg ik de transistor radio mee naar de koestal tijdens het melken, kreeg hij ergens een plekje tijdens de werkzaamheden in de varkensstallen en tijdens het werken op de akkers zat hij vaak in de broekzak of overall.
De ontvangst was niet altijd al te best, en al zeker niet bij mijn favoriete piratenzenders ‘Radio Veronica’ en ‘Radio Noordzee’. Door de antenne te richten en de radio bij een waterleiding of elektriciteitsbuis te hangen, werd het signaal verstrekt.

Onlangs, zo’n 50 jaar later, vond ik exact dezelfde radio op Marktplaats!! Het was wel een heel bijzonder moment om mijn eerste radio weer in handen te hebben!
Wonderlijk hoe je je dan ineens weer dingen herinnert, zoals de grote schroef die op de achterkant van de radio zit om de batterijen te vervangen. Toch wonderlijk hoe al die herinneringen ergens in ons geheugen zijn opgeslagen!” vertelt Dré, zichtbaar blij met ZIJN RADIO en de jeugdherinneringen die daaraan verbonden zijn.

Natuurlijk extra leuk dat we in ons museum ook de oude Persil-verpakkingen met de emmertjes spaarpunten hebben. Zo is het plaatje, en daarmee ook dit verhaal, helemaal compleet 🤗!