Een echte vondst

Op zoek naar bijzondere, authentieke spulletjes komen we nogal eens op plekken van collega-verzamelaars. Een vraag die wij ons op zo’n moment nogal eens stellen, is “Maar hoe komen ze toch aan al die spullen?“. Een vraag die veelal onbeantwoord blijft. Want collega of niet, je bent toch ook een beetje elkaars concurrent in die zoektocht.

Laatst waren de rollen omgedraaid. Tijdens een bezoekje aan Brukt en Ateljee zei een voormalig verzamelaar dat hij ‘diep onder de indruk‘ was, en zoals hij er zelf aan toevoegde ‘en dat zeg ik niet snel‘…. Waarna hij hardop denkend die ene vraag uitspraak “Maar waar halen jullie de spullen toch vandaan?!” Dat was de eerste keer dat die vraag aan ons gesteld werd 😊!

Reden om een tipje van de sluier op te lichten over hoe onze vondsten soms echt letterlijk de weg naar ons vinden, alsof ze door ons ‘ontdekt’ willen worden. Klinkt vaag? Het is op zijn minst bijzonder 🤔 .
We krijgen nogal eens spulletjes aangereikt. Omdat ze zijn afgedankt: men er op uitgekeken is óf er geen plek meer voor heeft, óf het echt aan een opknapbeurt toe is.  Maar het ultieme voorbeeld van hoe spulletjes de weg naar Brukt en Ateljee vonden, was toch wel die keer dat we het dorp uitreden, door de velden…. “Wat staat dáár tussen de bomen in de berm van de weg?” riepen Dré en ik in koor. We konden onze ogen niet geloven toen we dichterbij kwamen…, op een klein driehoekig kastje stond een Christusbeeld! Met de armen gespreid leek het te zeggen, ‘Neem mij mee!’ Of je gelovig bent of niet. Maar dáár konden we toch niet aan voorbij rijden. Dus spulletjes inladen, terug naar huis, uitladen, en weer op weg. Wel iets te laat op onze afspraak, maar voor een goed doel 😇.
’s Avonds thuis de balans opgemaakt: het waren opknappertjes, maar ja…. Dat kun je ook wel verwachten van ‘bermvondsten’!
Inmiddels heeft het hoekkastje een likje verf gekregen en wat andere facelift-touches ondergaan. Een eigenzinnig kastje.
En het Christusbeeld? Dat heeft inmiddels gezelschap gekregen van nog 2 grotere varianten, dankzij een opruimactie van mijn broer. Ook hij was toe aan wat nieuwe spullen in huis. En dus vonden ook deze 2 hun weg naar ons. En uit mijn tienerjaren stond er nog een Mariabeeld bij mijn ouders op zolder. Dus nu is de collectie compleet.